Συναγωνιστής Μάντακας...Αθάνατος!

Σάββατο βραδάκι της 1 Μαρτίου 2025 και τριήμερο της Καθαράς Δευτέρας. Η πόλη άδεια σχεδόν. Τυπικά και ο πρώτος μήνας της άνοιξης.

Συγχαρητήρια στην μάχιμη περιφρούρηση!

Δεκάδες όμως νέοι Εθνικιστές συγκεντρώθηκαν για να τιμήσουν τον Συναγωνιστή Μίκη Μάντακα που "έφυγε" πριν 50 χρόνια λίγο πριν έρθει η άνοιξη...(Δείτε το βίντεο και στο Χ ή στο You tube)

Ο κ.Βασίλης Γεωργαντής στην ομιλία

για τον βίο του Μίκη Μάντακα.

Η ιστορία του Μίκη Μάντακα:

Ο Μιχάλης Μάντακας ήταν Έλληνας εθνικιστής, φοιτητής της Ιατρικής στο Μιλάνο της Ιταλίας, «Μάρτυρας της Ευρώπης» όπως χαρακτηρίζεται από τους Ιταλούς εθνικιστές και μέλος του «Εθνικός Σύνδεσμος Ελλήνων Σπουδαστών Ιταλίας & Νέων Επιστημόνων Δυτικής Ευρώπης» και του «F.U.A.N.», «Fronte Universitario di Anzione Nazionale»- δηλαδή Πανεπιστημιακό Μέτωπο Εθνικιστικής Δράσης», της σπουδάζουσας νεολαίας του «Ιταλικού Κοινωνικού Κινήματος».

Γεννήθηκε στις 13 Ιουλίου 1952 στο σημερινό Δήμο Παπάγου Αττικής και πέθανε στις 18:49 της Παρασκευής 28 Φεβρουαρίου 1975 στη Ρώμη, στο χειρουργικό τμήμα του νοσοκομείου «Σαν Καμίλο».
Είχε προηγηθεί δολοφονική επίθεση σε βάρος του στη διάρκεια της οποίας βλήθηκε με όπλο στο κεφάλι, από οπαδούς της Ιταλικής Αριστεράς.
Η μεταφορά της σορού του Μίκη στην Ελλάδα έγινε στις 5 Μαρτίου 1975 και την ίδια ημέρα τελέστηκε και η κηδεία του στο Γ' Νεκροταφείο Αθηνών όπου τάφηκε, στον τάφο της οικογένειας Μάντακα.

Σπουδές

Ο Μίκης μετά την αποφοίτηση του από το Γυμνάσιο εγκαταστάθηκε, το Σεπτέμβριο του 1969, στη Μπολόνια, όπου παρακολούθησε τα μαθήματα της Ιατρικής Σχολής.
Το 1972, αναγκάστηκε να απομακρυνθεί από την πόλη, που ήταν προπύργιο της Ιταλικής Αριστεράς, λόγω των επιθέσεων που εκδηλώνονταν σε βάρος του για πολιτικούς λόγους, μια από τις οποίες αυτή μπροστά στο Ινστιτούτο Βιολογίας, όπου τον καθήλωσε στο κρεββάτι τραυματισμένο για διάστημα 40 ημερών.
Στη συνέχεια από το Σεπτέμβριο του ίδιου χρόνου, εγκαταστάθηκε στη Ρώμη όπου συνέχισε τις σπουδές του και παρακολουθούσε μαθήματα στην Ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου «La Sapienza».
Εντάχθηκε ως μέλος στον «Εθνικό Σύνδεσμο Ελλήνων Σπουδαστών Ιταλίας & Νέων Επιστημόνων Δυτικής Ευρώπης»
και το Δεκέμβριο του 1974, έγινε μέλος, με αύξοντα αριθμό 17.101, στο τμήμα σπουδαστών της «F.U.A.N.», «Πανεπιστημιακό Μέτωπο Εθνικιστικής Δράσης»], της φοιτητικής οργανώσεως της Νεολαίας του «Ιταλικού Κοινωνικού Κινήματος».
Ο Μιχάλης Μάντακας ξεχώριζε απο την πρώτη στιγμή για την ενεργή του εθνικιστικη δραση.

Η δολοφονία του.

Στην Ιταλία εκείνη την εποχή, το κλίμα που επικρατούσε ήταν πολεμικό.
Την Παρασκευή 28 Φεβρουαρίου του 1975, ο Μίκης Μάντακας ήταν παρών στη δικαστική αίθουσα της Ρώμης όπου διεξαγόταν η δίκη των Achille Lollo, Marino Clavo και Manlio Grillo, της αριστερής τρομοκρατικής οργάνωσης «Potere Operaio», οι οποίοι συνελήφθησαν στις 18 Απριλίου 1973 για την υπόθεση γνωστή ως Primavalle, όπου κάηκαν ζωντανοί ο Stefano και ο Virgilio Mattei, 23 και 8 χρονών, στις 16 Απριλίου 1973, μετά τον εμπρησμό του σπιτιού τους.
Ο πατέρας τους Mario Mattei, ήταν Γραμματέας της τοπικής του «Ιταλικού Κοινωνικού Κινήματος», στην περιοχή.
Από το πρωί είχαν ξεσπάσει εκτεταμένα επεισόδια μεταξύ Εθνικιστών και των αριστερών που είχαν συγκεντρωθεί, τα οποία εξελίχθηκαν σε οδομαχίες και συγκρούσεις, ακόμα και στην είσοδο των δικαστηρίων.
Ο Μίκης Μαντακας βρίσκονταν μέσα στην αίθουσα του δικαστηρίου μαζί με τον φίλο του, τον Umberto Croppi, και ο πρόεδρος είχε προειδοποιήσει το ακροατήριο ότι θα διατάξει να εκκενωθεί αν υπάρξουν αντεγκλήσεις. Αυτό έγινε σχεδόν άμεσα, όταν ο κομμουνιστής Αλβάρο Λογιάκονο, συνεπλάκη με τον εθνικιστή Luigi D’Addio.

Στις 11:30 το πρωί, ξέσπασαν επεισόδια στην πλατεία Κλόντιο, και τις γύρω περιοχές, όπως και στις συνοικίες Τριονφάλε και Ντέλε Βιτόριε, μεταξύ εθνικιστών και αριστερών, οι οποίοι ήταν οπλισμένοι με λοστούς, πέτρες, τούβλα, ακόμη και πιστόλια. Η εκκένωση της δικαστικής αίθουσας οδήγησε στην υποχρεωτική αποχώρηση των Εθνικιστών που παρακολουθούσαν τη δίκη. Η εμφάνιση τους στο δρόμο έξω από το δικαστήριο προκάλεσε την επίθεση των συγκεντρωμένων αριστερών, ενώ οι οδομαχίες, άρχισαν να εστιάζονται στην πλατεία Ριζορτσιμέντο.
Την ίδια ώρα 80 αριστεριστές
μετά από τις συγκρούσεις τους με την αστυνομία, κατευθύνθηκαν στα γραφεία του Ιταλικού Κοινωνικού Κινήματος.

Επίθεση-Θανάσιμος τραυματισμός

Στις 13:15 την ώρα της επιθέσεως στα γραφεία του Ιταλικού Κοινωνικού Κινήματος, βρίσκονταν εκεί περίπου 20 Εθνικιστές ενώ τους επιτέθηκαν δύο ομάδες αριστερών, που η κάθε μια αποτελούνταν από περίπου 50 άτομα. Η κεντρική είσοδος των γραφείων, δέχθηκε επίθεση με βόμβες μολότοφ και πήρε φωτιά. Ταυτόχρονα, από το πίσω μέρος της αυλής, μια ομάδα δέκα νέων Εθνικιστών, αποχώρησαν προς την πλατεία Ρισορτζιμέντο όπου τους περίμενε μια ομάδα οπλισμένων αριστερών. Μόλις εμφανίστηκαν οι εθνικιστές, κάποιοι από την ομάδα των αριστερών που είχαν στήσει παγίδα θανάτου, τους πυροβόλησαν και εκτοξεύθηκαν εναντίον τους πολλές βόμβες μολότοφ.

Σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες ρίχθηκαν εκατοντάδες σφαίρες, από τουλάχιστον πέντε διαφορετικά άτομα. Δύο από τις σφαίρες βρήκαν τον Μάντακα, η μία σφηνώθηκε εσωτερικά του δεξιού κροτάφου του και ο Μίκης κατέρρευσε μέσα σε μία θάλασσα αίματος, ενώ από την πληγή έτρεχε εγκεφαλικό υγρό. Οι νεαροι Εθνικιστές Paulo Signorelli, Stefano Sabatini και Fabio Rolli, ο οποίος τραυματίστηκε από σφαίρα περιστρόφου, μετέφεραν τον Μίκη Μάντακα στο εσωτερικό των γραφείων, τα οποία κράτησαν στην κατοχή τους, παρά τη νέες επιθέσεις που δέχθηκαν. Σύμφωνα με Ιταλικές εφημερίδες της εποχής:

«...Στην πίσω μεριά της τοπικής βρίσκεται σε κώμα πια ο Μίκης Μάντακας, στην αγκαλιά του συναγωνιστή, που δεν τον είχε αφήσει ούτε ένα λεπτό. Ξαφνικά από έξω και συγκεκριμένα από την πλευρά της εισόδου με τον διάδρομο, ακούγονται κάποιες φωνές διαφορετικές. Μια ομάδα εθνικιστών έχει φτάσει και συγκρούεται με τους αριστερούς, ενώ γίνεται πραγματικό πανδαιμόνιο. Η κατάσταση έχει μπερδευτεί, αφού κανείς δεν ξέρει πόσοι και ποιοι είναι οι αντίπαλοι. Ακούγονται και κάποιοι πυροβολισμοί μέσα στον χαμό αυτόν, ενώ οι αριστεροί αρχίζουν να εγκαταλείπουν το πεδίο της μάχης φοβούμενοι μην βρεθούν περικυκλωμένοι. Στον διάδρομο τραυματίζεται ακόμα ένας νέος, ο Φάμπιο Ρόλλι. Οι εγκλωβισμένοι ανοίγουν τα ρολά με δυσκολία χειροκίνητα, αφού δεν υπάρχει ρεύμα, και ενθαρρυμένοι από την άφιξη των δικών τους ορμούν έξω επιχειρώντας να φτάσουν τους αριστερούς από πίσω. Ένας μοτοσικλετιστής που περνά από εκεί δέχεται και αυτός μια αδέσποτη σφαίρα. Καταφτάνουν συνεχώς ομάδες αγριεμένων εθνικιστών από παντού και αφού έχουν μάθει τι έχει συμβεί, καταστρέφουν ότι βρουν μπροστά τους. Έχουν σημειωθεί πολλοί τραυματισμοί ατόμων στην οδό Οτταβιάνο, αλλά και στην πλατεία Κλόντιο κατά την άφιξη των ομάδων αυτών. Η αστυνομία στην έκθεση της κάνει λόγο για μεγάλες ζημιές σε ότι έχει σχέση με κάθε αριστερό, από γραφεία όπως αυτά του κομμουνιστικού κόμματος μέχρι αυτοκίνητα. Μάλιστα, συνεχίζει η αναφορά, μαζί με τους εξαγριωμένους φασίστες ήταν και οι βουλευτές Πίνο Ράουτι και Σάντρο Σακούτσι...».

Ο Μάντακας μεταφέρθηκε σε ένα γκαράζ, δίπλα στα γραφεία. Όση ώρα διήρκεσε η επίθεση, δεν εμφανίστηκαν αστυνομικές δυνάμεις ενώ με τη λήξη των συγκρούσεων, ένα όχημα της Πυροσβεστικής παρέλαβε το Μάντακα και τον μετέφερε σε κρίσιμη κατάσταση το νοσοκομείο «Σάντο Σπιρίτο», όπου παρά τις αλλεπάλληλες μεταγγίσεις αίματος, έπεσε σε κώμα.

Στις 14:30 μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο «Σαν Καμίλο», όπου ο χειρουργός καθηγητής Καρπάνο, ο οποίος τον εξέτασε, διαπίστωσε ότι η κατάσταση της υγείας του ήταν εξαιρετικά κρίσιμη λόγω της ακατάσχετης αιμορραγίας. Σύμφωνα με τις δηλώσεις του, «…Το βλήμα μπήκε στην αριστερή περιοχή του βρεγματικού οστού και διέσχισε το σύνολο του κρανίου, κάνοντας να εκραγεί ο εγκέφαλος…». Παρά την διαπίστωση της καταστάσεως οι γιατροί συνέχισαν τις μεταγγίσεις αίματος και ο καθηγητής Καρπάνο, προχώρησε στην εισαγωγή του στο χειρουργείο. Η διάρκεια της επεμβάσεως ξεπέρασε τις δύο ώρες και στις 18:30 της 28ης Φεβρουαρίου 1975, η καρδιά του Μίκη Μάντακα έπαψε να πάλλεται.

Η κηδεία

Η επιμνημόσυνη δέηση για το Μίκη Μάντακα, έγινε τη Δευτέρα 3 Μαρτίου στο ναό της Santa Chiara στην Piazza della Minerva στη Ρώμη, και την παρακολούθησαν χιλιάδες άνθρωποι, οι περισσότεροι απ' αυτούς νέοι, ενώ οι οπαδοί του Ιταλικού Κοινωνικού Κινήματος, δέχθηκαν επιθέσεις την ώρα που πήγαιναν στην τελετή, με αποτέλεσμα βίαιες συγκρούσεις και συλλήψεις.
Στο τέλος της λειτουργίας, ο Giorgio Almirante, ο τότε γραμματέας του Ιταλικού Κοινωνικού Κινήματος, στάθηκε στα σκαλιά του ναού και εκφώνησε μια συγκλονιστική από στήθους αποχαιρετιστήρια ομιλία.
Η σορός του Μίκη Μάντακα μεταφέρθηκε αεροπορικώς στην Ελλάδα στις 5 Μαρτίου 1975. Η κηδεία του στην Ελλάδα έγινε την ίδια μέρα, παρουσία λίγων συγγενών και οικογενειακών φίλων.
Αξίζει να σημειωθεί ότι οι βιαιότητες της αριστεράς συνεχίστηκαν και τις επόμενες ημέρες στην Ιταλία όπου στις 13 Μαρτίου ο νεολαίος Sergio Ramelli, δέχθηκε δολοφονική επίθεση και υπέκυψε μετά από 47 ημέρες πάλης με το θάνατο.

Μνήμη Μάντακα

Στις 5 Μαρτίου 1975, την ημέρα της ταφής του στην Ελλάδα, νεαροί Έλληνες εθνικιστές, έγραψαν στους τοίχους στην Αθήνα τα πρώτα συνθήματα αφιερωμένα στη μνήμη του, με κυρίαρχα τα,

«Ο Μίκης Μάντακας ΖΕΙ», «Μίκης Μάντακας, ένας δικός μας νεκρός» και «Σκοτώσατε τον άνθρωπο, όχι την ιδέα».

Το όνομα του Μάντακα, από τα τέλη της δεκαετίας του 1970, δόθηκε σ' ένα τμήμα του «Μετώπου της Νεολαίας», στην Λεωφόρο Murillo στο Μιλάνο, στο οποίο τα μέλη γίνονταν δεκτά με ιδιαίτερα κριτήρια, καθώς ο αρμόδιος αποφάσιζε αν διαθέτουν την κατάλληλη προσωπικότητα, κι όχι με βάση τη διεύθυνση της κατοικίας τους. Η ομάδα «Κύκλος Μίκης Μάντακας» που ιδρύθηκε από τον Antonio Parisi, από την πόλη Molfetta του Bari, εξέδιδε το περιοδικό «Lotte C.M.M.» κι ένα από τα χαρακτηριστικά μηνύματα του, ήταν το «Δεν είμαστε το δηλητήριο, είμαστε το ΑΝΤΙΔΟΤΟ». Σε ολόκληρη την Ιταλία, στη Ρώμη, στη Lucca, τη Verona, τη Latina και άλλες Ιταλικές πόλεις, υπάρχουν στη μνήμη του στένσιλ, γκραφίτι και συνθήματα. Οι τοίχοι στα γραφεία των οργανώσεων «Casa Pound», «Forza Nuova», «Fiamma», «La Destra», κοσμούνται με την αφίσα του, που τη συνοδεύει η λέξη «Presente» δηλαδή «Παρών», με υμνητικές αναφορές.

Στην Piazza del Risorgimento, την «Πλατεία Μίκη Μάντακα», εκεί που ο Μάντακας
έχυσε το αίμα του, πριν αφήσει την τελευταία του πνοή στο νοσοκομείο, οι Ιταλοί εθνικιστές με τη συμμετοχή και Ελλήνων ομοϊδεατών τους, συγκεντρώνονται κάθε χρόνο, στις 28 Φεβρουαρίου και διοργανώνουν τελετή μνήμης, σε απόλυτη σιωπή.

Ο εθνικοσοσιαλιστής γιατρός, διανοούμενος και συγγραφέας Θοδωρής Καραμπέτσος σε συνέντευξη του κι απαντώντας στο ερώτημα

«Τι συμβολίζει ή τι θα έπρεπε να συμβολίζει για τους Έλληνες εθνικιστές, η δολοφονία του Μίκη Μάντακα;» είπε: «...Η Ιστορία συντίθεται από Αξίες γιατί η ζωή δεν είναι νοητή και ουσιώδης παρά μόνο ως αξιολογική κατηγορία, όμως αυτές οι Αξίες δεν είναι δυνατόν να εισαχθούν στην δυναμική της ζωής όταν τα άτομα απλά παρακολουθούν, μπορούν μόνο να νοηθούν και να ζήσουν όταν έχουν σχέση με έναν άνθρωπο ηθικό, αγωνιστή, ιδεολογικά συνεπή. Ο Μάντακας θα μείνει για πάντα μια χρυσή σελίδα στην Ιστορία του Ευρωπαϊκού Εθνικισμού. Αν υπάρχει ένας άνθρωπος που να αναπαριστά συμβολικά όλα τα συμβάντα του χώρου μας της εποχής εκείνη και να έχουν νόημα, αυτός είναι ο Μάντακας! Τον τοποθετώ δίπλα στον Χοσέ Αντόνιο Ριβέρα!». Ο Σπύρος Σταθόπουλος, ο ιδρυτής και ιστορικός αρχηγός του ΕΣΕΣΙ, ανέφερε σε ομιλία του για τον Μάντακα: «...Ο Μίκης ήταν ανιψιός του Εμμανουήλ Μάντακα του στρατηγού του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, που είχε επιχειρήσει πραξικόπημα το 1937 στην Κρήτη κατά του καθεστώτος της 4ης Αυγούστου. Εκείνο που με εντυπωσίασε σε αυτόν ήταν ότι μία ημέρα που του είπα ιδιαιτέρως: «Παιδί μου πρόσεχε, εδώ που ήρθες συμβαίνουν αυτά κι’ αυτά», μου απάντησε ακριβώς αυτό: «Πρέπει να ξεπλύνω την ντροπή της οικογένειάς μου, για την θέση μου, τις αρχές μου, την πατρίδα και τους προγόνους μου, που είναι αυτοί για τους οποίους είμαστε όλοι υπερήφανοι...».

(Οι πληροφορίες συγκεντρώθηκαν κυρίως από την ιστοσελίδα Metapedia)

Το ανωτέρω κείμενο διαβάστηκε στην εκδήλωση.

Ακόμα ένα βίντεο από το Tik tok

Στην συνέχεια μίλησε ο Πρόεδρος του Κινήματος ο κ.Ανδρέας Γενιάς που εκτός των άλλων είπε:

"Δυστυχώς,σε ελάχιστους Έλληνες είναι γνωστό αυτό το όνομα: Μίκης Μάντακας

Αυτό γιατί o Μίκης Μάντακας,δολοφονήθηκε από τους υποστηρικτές της εγκληματικής αριστερής ιδεολογίας.

Έπρεπε λοιπόν,εκτός από τον θάνατο να καταδικαστεί και σε λήθη.

Στις 28 Φεβρουαρίου 1975, στην Ρώμη έπεφτε νεκρός ο Μίκης Μάντακας, δολοφονημένος από την μαρξιστική τρομοκρατία.

Το έγκλημα του ήταν ότι υπήρξε εθνικιστής και αντικομμουνιστής.

Ο Μίκης Μάντακας παρέμεινε όμως μέχρι την τελευταία του πνοή αγωνιστής, υπερήφανος, καί Έλληνας!

Κάθε χρόνο από τότε οι Ιταλοί συναγωνιστές τιμούν την μνήμη του με μία λιτή τελετή που μέσα στην απόλυτη σιγή ακούγεται σε όλη την Ρώμη:

"Συναγωνιστής Μάντακας"

"PRESENTE!"!

Η Νεολαία της Ευρώπης θα τραγουδήσει απόψε,

για κάποιον που σκοτώθηκε λίγο πριν την Ανοιξη.

Κανείς όμως δεν μπορεί να σταματήσει την Άνοιξη. Όσα άνθη και αν κόψουν ,όσα κορμιά και αν πληγώσουν κανείς δεν μπορεί να σταματήσει την Άνοιξη.

Τιμούμε λοιπόν τον θάνατο του Συναγωνιστή αγωνιζόμενοι ακούραστα για τις Ιδέες μας.

Γιατί οι ιδέες μας προκαλούν φόβο σ’αυτήν την κοινωνία,

αλλά ακόμα περισσότερο φόβο μπορεί να προκαλέσει η ατσαλινη πίστη:

η πίστη στην Γη μας ,η πίστη στην Φυλή μας, η πίστη μας στο Αίμα μας.

Ιδέες πολύ μεγάλες για ανθρώπους μικρούς.

Από τους λόφους της Αιώνιας Πόλης ο Μίκης αυτό το βράδυ μάς θυμίζει γιατί αγωνιζόμαστε. Μέσα από τις φλόγες που φωτίζουν το μαύρο σκοτάδι,το Φως των Προγόνων μας θα ζεστάνει τις καρδιές όλων των Νέων της Ευρώπης.

Μικης Μάντακας ΑΘΑΝΑΤΟΣ"

Δείτε το βίντεο της ομιλίας και στο You tube

Τον λόγο πήρε κατόπιν ο κ.Στέφανος Γκέκας από το ΑΡΜΑ.