Γράφει ο Ηλίας Κ. Παναγιώταρος : Ίμια 1996 – Ίμια 2024.
Ίμια 1996 - Ίμια 2024. Το “γκριζάρισμα” του Αιγαίου είναι γεγονός και η συνεκμετάλλευση είναι καθ' οδόν.
Πέρασαν 28 έτη από την αποφράδα εκείνη ημέρα για τον Ελληνισμό, τη “νύχτα των Ιμίων”.
Τότε που όλοι οι Έλληνες μάθαμε για την ύπαρξη αυτών των βραχονησίδων ενώ
συγχρόνως απορούσαμε με την εμμονή των Τούρκων για αυτά τα δύο μικρά άγονα ‘βράχια”.
Οι λίγοι όμως γνώστες των ελληνοτουρκικών θεμάτων ήξεραν το παρασκήνιο της
προσχεδιασμένης κρίσης, καθώς και για τον πολύ καλά οργανωμένο ευρύτερο σχεδιασμό
και τις προθέσεις των τούρκων αναφορικά με το Αιγαίο, τελικός στόχος των οποίων ήταν και
παραμένει το μοίρασμα του (καζάν καζάν) στον 25ο παράλληλο.
Κατά τη γνώμη μου οι Τούρκοι δεν πολυκαίγονται για αυτά καθ΄ αυτά τα νησιά αλλά για τα
δικαιώματα υφαλοκρηπίδας, χωρικών υδάτων και ΑΟΖ που απορρέουν από αυτά και
δίνουν 2 τεράστια πλεονεκτήματα στην Ελλάδα. Την μετατροπή του Αιγαίου σε περίκλειστή
θάλασσα εάν εφαρμοστεί το αναφαίρετο δικαίωμα για χωρικά ύδατα 12 ν/μ, και την
οικονομική εκμετάλλευση της ΑΟΖ που δικαιούμαστε. Εξ΄ ου και η σταθερή- απαρέγκλιτη
εξωτερική πολιτική της Τουρκίας, ασχέτως του ποιος βρίσκεται στο τιμόνι της, σε αντίθεση
με την Ελλάδα που συμπεριφέρεται σαν ανεμοδούρα!!
Τα Ίμια ήταν το ‘”κρας τεστ” που οργάνωσαν οι Τούρκοι προκειμένου να δουν τα
αντανακλαστικά και το μέγεθος των αντιδράσεων των Ελλήνων σε αυτή την κατάφορη
παραβίαση της εθνικής μας κυριαρχίας. Το μέρος όπου θα διεξαγόταν το “κρας τεστ” ήταν
προσεκτικά επιλεγμένο. Προτιμήθηκε μία μικρή βραχονησίδα αντί ενός μεγαλύτερου-
κατοικημένου νησιού προκειμένου να αποφευχθούν τυχόν έως βέβαιες αντιδράσεις από τις
ΗΠΑ. Στην περίπτωση των Ιμίων οι ΗΠΑ λειτούργησαν πυροσβεστικά- κατευναστικά επί της
ουσίας όμως εις βάρος της Ελλάδος.
Η κρίση των Ιμίων δεν μπορούσε να αποσιωπηθεί από την νεοσύστατη κυβέρνηση Σημίτη
παρά την επιθυμία της να περαστεί στο “ντούκου”. Υπήρχε και η άποψη ότι και οι ίδιοι ήταν
στο “κόλπο”, μέρος του οργανωμένου σχεδίου “Μοιρασιά του Αιγαίου”. Αυτά τα δύο άγονα
βράχια μετατράπηκαν για λίγες ημέρες στις νέες Θερμοπύλες, το νέο “Μολών λαβέ” του
Ελληνισμού. Οι ένοπλες δυνάμεις μας πανέτοιμες για σύγκρουση με τον προαιώνιο εχθρό.
Η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων και αυτή έτοιμη για πόλεμο. Ο Τουρκικός στόλος
(και όχι μόνον) “λοκαρισμένος” από τον Ελληνικό, αλλά …. Στην ηγεσία της χώρας
βρισκόταν ο “διστακτικός” πρωθυπουργός του ¨Ευχαριστούμε τους Αμερικάνους”, ο Θ.
Πάγκαλος που για την διαταγή υποστολής της Ελληνικής σημαίας από την δεύτερη Ίμια
πρότεινε να πουν ότι την πήρε ο αέρας, και στην ηγεσία των ενόπλων δυνάμεων ο
ναύαρχος Λυμπέρης, να παρακολουθεί άπραγος τον εντέλει εξευτελισμό των ενόπλων
δυνάμεων και την απαρχή του “γκριζαρίσματος” του Αιγαίου.
Έκτοτε οι Τούρκοι μετά την αμφισβήτηση των δύο Ίμια άρχισαν να αμφισβητούν δεκάδες
βραχονησίδες, πέρασαν σε μικρά νησάκια και πλέον επισήμως αμφισβητούν 17 κύρια νησιά,
την “παρωχημένη” (τρομάρα μας) Συνθήκη της Λοζάνης, ενώ το αναφαίρετο δικαίωμα μας
για 12 ν/μ αποτελεί αιτία πολέμου (casus belli). 28 χρόνια μετά τα Ίμια, 30 χρόνια μετά το μη
ενεργοποιημένο δικαίωμα για επέκταση των χωρικών μας υδάτων στα 12 ν/μ, την μη
θέσπιση ΑΟΖ σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο, το “ γκριζάρισα” του Αιγαίου είναι γεγονός.
Τα Ίμια δεν επιτρέπεται να τα προσεγγίσει κανείς αποδεικνύοντας ότι – παρά τα λεγόμενα
περί του αντιθέτου- έχουν καταστεί γκρίζα ζώνη, υλοποιώντας την παρότρυνση των
συμμάχων μας για “No flags, no ships, no troops”.
Στο ζήτημα των χωρικών μας υδάτων η Ε.Ε. μας επέβαλε πρόστιμο διότι είμαστε η
μοναδική χώρα μέλος της με μη καθορισμένα θαλάσσια σύνορα!! Κάτι που επηρεάζει και τα
σύνορα της Ε.Ε. Όσο για την ΑΟΖ μας είναι ακαθόριστη παντού. Επί της ουσίας μόνο με την
Ιταλία έχουμε θεσπίσει ΑΟΖ (και αυτή με πολλές παραχωρήσεις στους Ιταλούς) . Με την
Αλβανία που είχαμε θεσπίσει ΑΟΖ προκειμένου να μην θέσουμε βέτο στην ένταξη της στο
ΝΑΤΟ, μόλις εντάχθηκαν στο ΝΑΤΟ ακύρωσαν την συμφωνία για ΑΟΖ (με την καθοδήγηση
και προτροπή της Τουρκίας). Με την Αίγυπτο η πολυδιαφημισμένη θέσπιση ΑΟΖ δεν είναι
τίποτα παραπάνω από μια συμφωνία για την μέση γραμμή, δίχως να έχουμε καθορίσει τα
όρια της ΑΟΖ κάτι το οποίο προφανώς σχετίζεται και με το Τουρκολιβυκό μνημόνιο το οποίο
μεταξύ άλλων περιλαμβάνει και θέσπιση Τουρκολιβυκής ΑΟΖ. Μιάς εξωφρενικής και
παράλογης ΑΟΖ στην οποία η Ελλάδα έχει “διαγραφεί” ως κράτος, που όμως δυστυχώς για
την εξωτερική μας πολιτική είναι και η μόνη κατατεθειμένη στον ΟΗΕ. Σύμφωνα με αυτή
Κρήτη, Ρόδος καθώς και πολλά άλλα Ελληνικά νησάκια δεν έχουν ΑΟΖ, ενώ το
Καστελόριζο απλά δεν υφίσταται. Η ΑΟΖ με την Κύπρο ούτε καν σαν σκέψη!
Τα διδάγματα και οι διαπιστώσεις από την κρίση των Ιμίων ήταν πολλά και σημαντικά.
1. Όσα όπλα και υπεροπλία και αν διαθέτεις, αν δεν είσαι αποφασισμένος να τα
χρησιμοποιήσεις όταν έρθει η ώρα τους τότε είναι σαν να μην έχεις τίποτα.
2. Αν είσαι προβλέψιμος και δεδομένος είσαι χαμένος.
3. Όταν συμβιβάζεσαι με τον εχθρό για κάτι το οποίο σου ανήκει προκειμένου να τον
κατευνάσεις τότε ο εχθρός θα θελήσει κι άλλα.
4. Η ιστορία επαναλαμβάνεται.
5. Το πρώην γαλάζιο του του Αιγαίου πλέον είναι γκρίζο.
6. Οι όποιες πολυετής προσπάθειες οικονομικής προσέγγισης Ελλάδος – Τουρκίας
ξεκίνησαν το 1999 δεν πρόσφεραν τίποτα καλό στα εθνικά μας θέματα. Αντιθέτως τα
ζημίωσαν υπό την έννοια ότι “αμβλυνθήκαν” οι άμυνες των Ελλήνων.
Οι Έλληνες βλέπουν το τυράκι αλλά όχι την φάκα. Πανηγυρίζουν για την ευκολία
απόκτησης τουριστικής βίζας από τους Τούρκους αρχικά σε λίγα νησιά του Αιγαίου, αλλά
λόγω του αιτήματος σχεδόν όλων των νησιωτών του Αιγαίου θα επεκταθεί και σε άλλα. Δεν
βλέπουν όμως ότι αυτή όπως και άλλες συμφωνίες που θα έχουν κάποιο οικονομικό όφελος
για τα νησιά και τους νησιώτες μας, θα τους στερήσουν όπως και σε όλους τους Έλληνες
και την χώρα από την θέσπιση ΑΟΖ στο Αιγαίο, την εξόρυξη των αποδεδειγμένα τεραστίων
κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου που βρίσκονται εντός ταύτης, και των
ανυπολόγιστα μεγάλων εσόδων τα οποία επ΄ουδενί δεν μπορούν να συγκριθούν με τα
υποπολλαπλάσια έσοδα που θα προκύψουν από την διευκόλυνση έκδοσης βίζας στους
Τούρκους. ‘Οσο για τις προοπτικές παρά τις Μπελαρά, τα Ραφάλ, τα F35 (αν και όταν τα
πάρουμε), ή όποιο άλλο οπλικό σύστημα αποκτήσουμε, αυτές δεν είναι καθόλου ευοίωνες
πολύ απλά διότι δεν υπάρχει θέληση και πυγμή από μέρους μας να τα χρησιμοποιήσουμε
για την επιβολή της εθνικής μας κυριαρχίας σε γη, θάλασσα και αέρα.
Μην ξεχνάτε ότι και το 1991 στην κρίση των Ιμίων η Ελλάδα είχε σαφέστατη υπεροχή και
πυγμή αλλά δεν υπήρξε η τελική απόφαση από την κυβέρνηση. Το δε χειρότερο όλων είναι
ότι η Ελλάδα έχει ήδη συμφωνήσει- συρθεί (δεν έχει σημασία για ποιο λόγο) σε
συνεκμετάλλευση του Αιγαίου μας. Το μόνο που μένει είναι το πως θα σερβιριστεί αυτή. Η
ενδελεχής προετοιμασία της πάντως έχει γίνει.
Τέλος επιβάλλεται η μνημόνευση του καταλυτικού ρόλου της ΧΑ στην διατήρηση ζωντανής
της επετείου μνήμης και τιμής του ηρωικού θανάτου των Καραθανάση, Βλαχάκου, Γιαλοψού
στα Ίμια μέσω των μεγαλειωδών εκδηλώσεων προς τιμήν τους. Χωρίς την ΧΑ ουδείς θα
θυμόταν και αν ακόμα θυμόταν δεν θα τιμούσε τα Ίμια.
Για όποια επικοινωνία στο i.panagiotaros@gmail.com
ΗΛΙΑΣ Κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΡΟΣ
ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΣ
ΦΥΛΑΚΕΣ ΔΟΜΟΚΟΥ
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου